Zasady gry

Zasady gry są ustalone przez FIVB i zawarte są w przepisach gry w piłkę siatkową. Przy okazji większych turniejów, tj. Mistrzostwa Świata czy też Igrzyska Olimpijskie FIVB czasami dokonuje modyfikacji tych przepisów. Tym samym ewoluowały one na przestrzeni lat. Opisane poniżej, zostały wprowadzone w roku 1998 podczas mistrzostw świata w Japonii. Wcześniej m.in. nie było zawodnika libero a punkty mogła zdobyć tylko drużyna po własnym serwisie. Ostatnia nowelizacja przepisów miała miejsce w 2005 roku.

Punkt, set, mecz

Celem gry jest przebicie piłki nad siatką tak, by upadła na polu drużyny przeciwnej lub zmuszenie rywali do popełnienia błędu (np. odbicia piłki w aut). Piłkę można odbijać (nie może być złapana lub rzucana) dowolną częścią ciała. Jeden i ten sam zawodnik nie może odbić piłki dwa razy z rzędu (za wyjątkiem pierwszego odbicia), a drużyna może piłkę odbić co najwyżej trzy razy (nie licząc dotknięcia piłki przez blok), zanim przebije ją na pole przeciwnika.

Piłka przebijana na pole przeciwnika musi przelecieć nad siatką w przestrzeni ograniczonej: od dołu – górną krawędzią siatki, na bokach – przez antenki i ich umowne przedłużenie w górę, od góry – przez sufit.

Punkt przyznaje się za każdą wygraną akcję – tj. wtedy, kiedy piłka upadnie na boisko przeciwników, kiedy przeciwny zespół popełni błąd lub zostanie ukarany karą (żółta kartka).

W przeciwieństwie do większości gier zespołowych, czas gry nie jest limitowany. Mecz toczy się aż jedna z drużyn wygra 3 sety (tak więc gra się co najwyżej 5 setów). Piąty, decydujący set rozgrywany jest obecnie jako tie-break (do 15 punktów). Drużyna wygrywa set, jeśli zdobędzie co najmniej 25 punktów i ma co najmniej 2 punkty przewagi nad przeciwnikiem.

Zagrywka

Zagrywka, inaczej serwis, wykonywany musi być zza linii końcowej boiska z pola zagrywki. Piłka po zagrywce Może dotknąć siatki pod warunkiem, iz przeleci na stronę przeciwnika.